Łuszczyca jest bardzo trudną do wyleczenia chorobą. Jest praktycznie nieuleczalna. Mimo wszystko można sobie z nią jakoś radzić – łagodząc przy tym jej objawy. Charakteryzuje się widocznymi na skórze zmianami skórnymi. Co więcej, nie da się nią jako tako zarazić. Winne są najczęściej temu geny. Jeśli podejrzewasz u siebie tę chorobę – zwróć się niezwłocznie do specjalisty, który po diagnozie ustali dalsze leczenie. Mogą to być doustne antybiotyki, maści, czy zabiegi z użyciem promieniowania UV. Na wpływ na zachorowanie na również styl życia. Na zaostrzenie objawów wpływ mogą mieć: promieniowanie rentgenowskie, stres, nadwaga, oparzenia, alkohol, papierosy, uszkodzenia mechaniczne naskórka, zażywanie niektórych leków, wszelkie infekcje, a także zaburzenia hormonalne. 

 

Łuszczyca jest jedną z niewielu chorób skóry, która pojawia się na całej szerokości geograficznej, co znaczy, że spotyka ona ludność z całego świata, bez względu na rasę, czy zamieszkały kontynent. Najrzadziej jednak dotyka ona Afrykańczyków. Choruje na nią 2 % populacji w Polsce, Europie i USA. Co ciekawe choroba ta była znana już w starożytności. Co więcej, łuszczycą nie można się zarazić. Jednak dużą rolę odgrywają tutaj geny. Kiedy oboje rodziców cierpi na tą chorobę, możliwość, że dziecko zachoruje, wzrasta do 70%. Wyróżnia się dwa typy łuszczycy. Jedna zaczyna się przed 30 rokiem życia, zaś druga między 50 a 70 rokiem życia. Występuje ponadto tak samo u kobiet jak i u mężczyzn. Ponadto może ujawnić się w każdym wieku. 

 

Przyczyny leżą przede wszystkim na podłożu genetycznym. Należy podkreślić, że za występowanie łuszczycy biorą udział zjawiska immunologiczne oraz zmiany naczyniowe. Dużą rolę odgrywa także układ nerwowy. Bowiem zauważono, że pacjenci z nasilonym stresem, częściej zapadają na tę chorobę. 

Z biologicznego punktu widzenia w organizmie stwierdzono zwiększenie proliferacji, co znaczy – szybkiego podziału komórek naskórka. Cały cykl komórkowy u chorych pacjentów jest skrócony ośmiokrotnie. Wówczas dochodzi do zjawiska, zwanego parakeratozy, to znaczy – zachowania resztkowych jąder w keratynocytach warstwy rogowej. Ponadto chorobę charakteryzuje to, że komórki zapalne przenikają ze skóry właściwej do naskórka, i tworzą z tych komórek w warstwie rogowej tzw. mikroropni.  

 

Pacjenci, oprócz wysiewnych zmian skórnych często skarżą się na świąd o w okolicy, gdzie zlokalizowano łuszczycę. Ponadto na skórze tworzą się wykwity grudkowe, barwy czerwonobrunatnej, które są pokryte srebrzystą łuską. Wykwity mogą być różnej wielkości – od pojedynczych krostek po te większe zmiany skórne – na całych kolanach lub innych częściach ciała. Najczęściej występują one właśnie na kolanach, łokciach oraz skórze głowy – gdzie znajdują się włosy, ale też paznokcie, które bardzo trudno wyleczyć. Cechuje je kruchość, łamliwość i często może dojść do oddzielenia paznokcia od łożyska. Warto wiedzieć, że choroba ma charakter przewlekły i nawrotowy.

Łuszczyca wysiewna – na skórze widoczne są drobne grudki. Pojawia się po infekcjach dróg oddechowych, oraz występuje jako pierwsza w przeciągu całej choroby.

Łuszczyca odwrócona – cechuje się nietypową lokalizacją – pod pachami czy w parze między pośladkowej.

Łuszczyca paznokci – może występować samodzielnie – wyłącznie na paznokciach oraz towarzyszyć zmianom skórnym na innych częściach ciała

Łuszczyca krostkowa – najcięższa jej postać – występują także zmiany rumieniowe 

Łuszczyca stawowa – dotyczy 20% chorych, oprócz zmian na skórze zauważa się także stany zapalne w stawach.

Łuszczyca uogólniona – zmiany łuszczycowe obejmują większość powierzchni ciała.

Zastosuj emolienty, a w tym oleje roślinne np. makadamia, słonecznikowy lub ze słodkich migdałów, niektóre oleje zwierzęce (lanolina) czy wosk pszczeli. Dobrze byłoby wprowadzić do codziennej pielęgnacji skóry kosmetyki z grupy humektantów np. glicerynę. W składzie preparatów powinny znaleźć się substancje złuszczające np. kwasy AHA oraz BHA, w tym kwas salicylowy i glikolowy. Ponadto warto używać wosku, ceramidów. Odpowiednie składniki do pielęgnacji przy łuszczycy znajdziesz w oleju konopnym i ziarnach wiesiołka. Podziały mitotyczne również będą pozytywnie wpływały na skórę. 

 

Niestety łuszczyca jest nieuleczalna, ale można złagodzić jej objawy. Kiedy częstą przyczyną nawrotów chorobowych bywa stres – warto wybrać się do psychoterapeuty. Należy pamiętać o tym, by od razu leczyć wszelkie anginy oraz infekcje czy zakażenia, oraz regularnie odwiedzać stomatologa, jeśli ma się nieleczone zęby. U większości osób chorych na łuszczycę do poprawy stanu zdrowia dochodzi po ekspozycji na słońce – szczególnie latem, a także kąpiele słoneczne np. nad Morzem Martwym. Należy także unikać niektórych leków, które mogą przyczynić się tylko do potęgowania objawów. Problem można złagodzić, stosując miejscowe maści. Najlepsze będą te z dużym stężeniem kwasu salicylowego, ale też kortykosterydy, leki z witaminą D, retinoid. Natomiast na włosy stosuje się rozgrzaną oliwę salicylową. Nakładamy ją na godzinę przed myciem, zawijamy w ręcznik, zmywamy. Do poprawy stanu zdrowia stosuje się także fotochemioterapię. Naświetlenia te powinno się powtarzać minimum 20 razy. Po takiej kuracji pacjentom zwykle przechodzą objawy związane z łuszczycą. Fototerapię prowadzi się – naświetlając skórę promieniami UVA i UVB. Oprócz tego można doustnie stosować psoraleny. W niektórych przypadkach proponuje się także leczenie antybiotykami. 

Należy przede wszystkim unikać wszelkich peelingów w gabinecie kosmetycznym jak również niewskazane jest depilowanie ciała zarówno woskiem jak i laserem. Zakazany jest zabieg mikrodermabrazji a także wszelkich iniekcji związanych z wpuszczaniem w głąb skóry igły. Unikać się także powinno plazmy oraz lasera. Mimo wszystko gabinet kosmetyczny ma dla ciebie ofertę. Wybierz się na zabieg z użyciem promieniowania ultrafioletowego UV. 

 

Należy pamiętać, by w trakcie trwania łuszczycy zwrócić szczególną uwagę na pielęgnację okolic, gdzie wystąpiło zakażenie. Skóra osoby chorej jest szczególnie narażona na różne bodźce, dlatego warto stosować najłagodniejsze i nieperfumowane kremy hipoalergiczne. Skóra taka łatwiej ulega uczuleniom. Ich skóra jest także mocno wysuszona – warto więc postawić na delikatne kremy nawilżające do codziennej pielęgnacji, oraz zaraz po rozpoznaniu niezwłocznie zgłosić się do lekarza, który zaleci dalsze postępowanie.